De reis van een kat door het leven

 De reis van een kat door het leven

Terwijl ik hier lig, ontsnapte mijn laatste adem,
Mijn gedachten dwalen terug naar de dag dat je thuis kwam, een klein bundel geluk, een nieuw leven om te vormen.
Ik was nog maar een kitten vol energie en pit,
Maar vanaf dat moment behoorde mijn hart toe aan jou, mijn beste.

Eerste jaar: ik spoorde op je schoot, en jij streelde mijn zachte vacht,
Onze band begon, een liefde zo sterk, dat het een leven lang zou duren, zou je zien.

Tweede jaar: We namen onze eerste knuffels, en ik claimde mijn plek op je borst,
Onze liefde was puur, ons hart klopte als één, in perfecte rust.

Jaar drie: je leerde me dichtbij te houden en ik leerde je omhelzing te vertrouwen.
Onze knuffels waren de beste, een liefde zo sterk dat het nooit zou vervagen of zijn plaats zou verliezen.

Vierde jaar: We hebben samen het huis verkend, en ik liet je al mijn favoriete plekjes zien,
Onze speeltijd was legendarisch, een genot om naar te kijken, onze liefde voor altijd op slot.

Vijfde jaar: jij begon met school, en ik wachtte geduldig thuis,
Mijn staart trilde van opwinding, toen je terugkwam, helemaal volwassen.

Zesde jaar: We gingen op avontuur, verkenden nieuwe landen,
Samen ontdekten we, de schoonheid van de handen van de natuur.

Jaar zeven: je hebt mijn onafhankelijkheid leren waarderen, en ik heb jouw ruimte leren waarderen,
Onze liefde was het hoofdgerecht, een feest voor het hart, zo sereen en zo gratie.

Jaar acht: We hadden onze eerste picknick, in het park, op een deken zo groen,
Onze liefde was het hoofdgerecht, een feest voor het hart, zo sereen.

Jaar negen: je voerde dubbele cijfers in, een groot kind, dacht je,
Maar voor mij was je nog steeds mijn baby mijn liefde mijn alles ik had gevochten

Jaar tien: We vierden een decennium, vol liefde, gelach en plezier,
Onze band was onbreekbaar, een vriendschap, voor altijd gewonnen.

Jaar elf: je ging in voor de tienerjaren, een nieuwe levensfase,
Maar onze liefde bleef constant, een baken van licht.

Jaar twaalf: We stonden voor uitdagingen en werden nog steeds sterker,
Onze liefde was het anker, dat ons door de spanning van het leven hield.

Jaar dertien: je werd een tiener, met attitudes en strijd,
Maar onze liefde bleef onwrikbaar, een liefde voor het leven.

Jaar veertien: We zijn wat vertraagd, ons energieniveau laag,
Maar onze liefde bleef fel, een vlam die altijd zou gloeien.

Jaar 15: Mijn vacht werd grijs, en mijn stappen groeiden langzaam,
Maar mijn liefde voor jou, bleef sterk, en zou voor altijd groeien.

Jaar zestien: We vierden sweet zestien, met gelach en plezier,
Onze liefde was puur, onze band onbreekbaar, een liefde die altijd zou zijn.

Jaar zeventien: We stonden voor meer uitdagingen en werden nog sterker,
Onze liefde was het anker, dat ons door de spanning van het leven hield.

Achttien jaar: mijn laatste jaar, mijn lichaam zwak, mijn geest nog sterk,
Mijn liefde voor jou, onwrikbaar, een liefde die het hele leven lang zou duren.

Terwijl ik mijn laatste adem uitblaas, kijk ik terug op onze jaren,
Een leven vol herinneringen, gelach, traan en proost.
Onze liefde was puur, onze band onbreekbaar,
Liefde sterft nooit, ze groeit alleen maar en zal voor altijd onvergetelijk zijn.

Ik mag dan wel weg zijn, maar mijn liefde blijft,
In je hart, in je herinneringen, zal onze liefde altijd in stand houden.
Houd me dichtbij, hou me lief, en weet dat ik altijd dichtbij zal zijn,
Want liefde sterft nooit, ze groeit alleen en zal voor altijd duidelijk zijn.