Fluitenkruid

Fluitenkruid is een plantje dat iedereen wel kent. Het staat in het voorjaar al volop in alle bermen. Wat kun je er eigenlijk mee doen. Als je zo eens rondvraagt weet niemand dit. Waar komt de naam vandaan? Ook dit weet eigenlijk niemand.
Hier zijn wat leuke feiten en weetjes over fluitenkruid.
Het is familie van de grote berenklauw en de kervel. Gevlekte scheerling en berenklauw zijn giftige schermbloemigen en lijken sterk op het Fluitenkruid. Dus uitkijken wat je plukt.
Werd vroeger wel wilde kervel, toeterloof of pijp-kruid (Piipkrûd)genoemd, op Goeree noemde men het wel koekensgroente en in het West-Fries zere-ogen-bloem.
De plant werd door Jac. P. Thijsse ook wel ‘Hollands kant’ genoemd. Dit omdat de bloemen fijn van vorm zijn.
Het fluitenkruid dankt zijn naam aan het feit dat van de stengel fluitjes gemaakt kunnen worden. Om een fluit te maken moet bij een holle stengel, met onderaan een dichte knoop, ongeveer halverwege een snee overlangs gemaakt worden. Het is ook een fluitje van een cent om er een blaaspijpje van te maken om erwten mee weg te schieten.
Paarden en runderen schijnen de jonge blaadjes wel te lusten, maar de stengels niet, vandaar dat het vaak overblijft op de weilanden. Het Fluitenkruid wordt ook wel gebruikt als groenvoer voor Konijnen.
Het jonge blad is geschikt voor in de soep, salade,stamppot en stoofschotel.
Het kruid heeft een onaangename geur en bittere smaak.Vroeger verdachte men het als veroorzaker van dolheid, slaap, woede en angst.
Uitwendig kan het sap ervan gebruikt worden tegen spierkramp en het is een beetje pijnstillend.
Het even verwarmde kruid kan op de melkklieren van vrouwen die het zogen willen beëindigen worden gelegd.
De wortel in rijst gekookt zorgt dat vermoeidheid verdwijnt en helpt verstoppingen tegen te gaan.Het stimuleert tevens de bloedsomloop.
De plant heeft geen grote rol gespeeld in de volksgeneeskunde. Alleen werd een aftreksel van de zaden vroeger gebruikt bij chronisch eczeem en klierziekten.
Het kruid heeft in de wortel een bedwelmende stof die nog niet nader onderzocht is.
Het wordt veel gebruikt om wol te verven in een groene en gele kleur. Vroeger en nu ook nog.
Als het ergens eenmaal staat dan is het net onkruid, je krijgt het alleen weg door het in het vroege voorjaar met wortel en al uit te trekken en in de grijze container te gooien, dus niet in de groene of op de composthoop, want het blijft terugkomen.
Diverse kevertjes en vlinders voelen zich op deze bloem thuis.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final