Het dragen van de emoties

JE HOEFT
ANDERMANS EMOTIES
NIET TE DRAGEN

Het dragen van de emoties van de ander betekent dat jij verantwoordelijkheid neemt voor de gevoelens van die ander. Als de ander boos, verdrietig of gekwetst is, komt dat natuurlijk niet per definitie omdat jij hem of haar niet gelukkig hebt gemaakt.

Je kunt andere mensen niet gelukkig maken - vooral als ze dat niet willen - en je kunt de problemen van anderen niet voor hen oplossen. Sommige mensen willen jou graag deze verantwoordelijkheid in de schoenen schuiven, dan hoeven ze die verantwoordelijkheid zelf niet te dragen. Hij of zij zal je vertellen dat als je het niet doet, dit betekent dat het je niet kan schelen en niet genoeg van hem of haar houdt. Het is volkomen absurd om zo te denken.

Ze nemen hun toevlucht tot allerlei leugens en manipulaties en alles wat nodig is om jou de verantwoordelijkheid voor hun gevoelens en dus hun welzijn te laten dragen, omdat ze het zelf niet kunnen of willen.

Net als een kind verwachten ze van anderen dat ze deze ondankbare taak als vanzelfsprekend op zich nemen. Wanneer je het niet doet, kunnen ze zelfs woedend of hysterisch worden. Maar hij of zij is geen kind (meer) en dus ben jij niet verantwoordelijk voor deze persoon.

Niet alleen is er niets mis met het weigeren om verantwoordelijkheid te nemen voor de emoties van iemand anders, het is gewoon veel beter om het jezelf niet toe te staan. Hoe moet hij of zij anders leren om het zelf te doen? Als je iemand echt wilt helpen, stop dan met helpen.