Langzaam
Heel langzaam werd de jongen midden in de nacht wakker, dorst. Moeder! - belde shorty, zo klein dat ze al wist dat ze hem in de kamer hiernaast niet kon horen. Het is okƩ - dacht hij - het is een half dozijn stappen van hier naar de keuken en ik ben oud genoeg om zelf een glas water te halen. Hij had het over opstaan, maar hij liet zichzelf in het donker liggen. Het donker is grappig - ontdekte de jongen - maar het ergste is dat ik de dingen niet zo goed zie! Mijn bed ziet eruit als een nijlpaard die ligt en de tralies op de achtergrond, zijn mond wijd open.. De jongen kromp meer: nu was het het lantaarnlicht dat eruitzag als een giraf, die hem van bovenaf aankijkt. Een giraf in je slaapkamer? Wie zou haar daar naartoe hebben gebracht?! Het ergste was de dorst, steeds groter worden. Moeder! - weer gebeld, nu nog korter, bang om het nijlpaard en de giraf wakker te maken... Niet slecht - dacht hij - van hier naar de keuken zijn het een half dozijn stappen en als ik snel ga pakken het nij...