De Ziel die Niet Breekt

 De Ziel die Niet Breekt

Hij viel. Dieper dan woorden konden beschrijven.
De wereld leek hem te vergeten,
de tijd leek hem te begraven in stilte.
Maar in de schaduw van de val vond hij iets
wat weinigen ooit durven te zoeken:
zichzelf.

Langzaam stond hij op, niet zoals tevoren,
maar als iemand die de taal van het donker had geleerd
en de fluisteringen van het licht had begrepen.
Zijn wonden werden geen last, maar portalen naar wijsheid.
Zijn tranen geen zwakte, maar parels van herinnering.
En terwijl de wereld wachtte op zijn ondergang,
keek hij omhoog en glimlachte.

"Ik ben er nog steeds."

Niet als wie hij was,
maar als wie hij moest worden.
Een ziel die stormen doorstond en sterren raakte.
Een wandelaar tussen werelden,
bewaarders van geheimen die slechts zij begrijpen
die durven te vallen… en weer op te staan.