Iemand schreef...
Iemand schreef... heb mijn kind sinds een week of twee helemaal los gelaten, verwijderd uit de 'lijst' van mijn kinderen, hij heeft ons al vijf jaar geleden verwijderd uit zijn leven.
Op de bruiloft van onze dochter was het voor mij echt over... ging naast mijn kleinkind van 2 jaar zitten die ons niet kent, omdat wij geen contact met hem mogen hebben.
Zat bij zijn moeder op schoot en mij zijn koekje aanbood.
Mijn zoon stond erbij wat dom te lachen.
Er brak iets in mij, heb het niet nodig om me zó te laten behandelen. Alles voor onze zoon gedaan, ben er echt klaar mee!!
Momenteel voel ik me aardig klote, sorry maar zo voel ik me nu, of het de nasleep ervan is óf mijn zenuwen voor mijn operatie komende vrijdag óf de angst die ik heb omdat ze vergrote lymfeklieren in mijn buik hebben gevonden, krijg daarom as maandag een PETscan en CTscan.
Mijn man, hij eerder dan ikzelf, zijn nu helemaal klaar met onze jongste zoon, ben niet gek...!
Reacties
Een reactie posten