Hooggevoeligheid


Hooggevoeligheid, is het aangeboren of ontstaan door trauma? Gebruik je het in positieve zin om fijn te leven of om te overleven?!
Vandaag mag iets gaan schrijven over hooggevoeligheid.
Het zal wel een lang stuk worden, dus neem er even de tijd voor wanneer je dit leest. Ik voelde al eerder dat ik hier wat over mocht zeggen. Vandaag in de auto kreeg ik weer informatie door en het is zo belangrijk om juist NU te delen. In deze bijzondere tijd wordt juist jouw hooggevoeligheid getriggert.. Wellicht herken jij je hierin of bepaalde stukjes. Het zou je kunnen helpen in je eigen innerlijke proces hier op aarde.
Het is een tekst vanuit mijn eigen ervaring/gecombineerd met 'boodschappen' die ik doorkrijg vanuit mijn hogere zelf/intuïtie. Wel voel ik dat ik dit mag delen in deze groep want degene die dit leest zal zich herkennen en ik wil je laten weten: Ja ik zie je en ik begrijp je! Je bent helemaal oké zoals je bent, ook Voordat je een schaduw wierp over je eigen licht!
Wanneer je als kind trauma hebt meegemaakt en je moest 'vluchten' om te kunnen overleven, dan bedenk je een manier hoe je overeind kan blijven staan. Dit is echter wel een manier die vanuit angst ontstaan is. Je moest namelijk zorgen dat je veilig bent!
En wat kan een kind heel goed? Hoe vaak wordt niet gezegd: Ach kinderen zijn zo flexibel, die passen zich wel aan! En dat is ook juist De manier om veilig te zijn in elke setting.
Aanpassen aan je omgeving en als een kameleon je voortbewegen.
Je komt er al heel snel achter wat voor effect jouw gedrag op de ander heeft. Je weet hoe het is om niet volledig gezien te worden wanneer jij jezelf bent. Dit heb je vaak genoeg ervaren. Je was jezelf en liet je karakter zien, je talenten en werd daarop afgewezen. Dit doet verschrikkelijk veel pijn als kind. En er komt dan vanzelf een dag dat je het zat bent, je wilt er net zo bijhoren als de ander!
Je verlaat je eigen Ik en gaat je aanpassen aan je omgeving. Als kind ben je er nog helemaal niet zo bewust van dat het een impact heeft wanneer je jezelf verlaat. Pas wanneer je volwassen wordt, ga je zien en ervaren hoe je al die jaren geleefd hebt. En dan denk je: wie ben ik nu eigenlijks echt?! Hoeveel heb ik mijzelf weggegeven aan de ander? Wat vind ik nu echt zelf leuk? Waar word ik nu blij van? En wat als ik mijn 'scanapparaat' laat vallen? Wat gebeurt er dan wanneer ik mij niet meer ga aanpassen? Ben ik dan nog wel lief En aardig? Word ik dan niet verlaten door de ander? Wat als ik dan in paniek raak als ik de ander zijn energie niet meer vermeng met de mijne?
Even terug naar de overlevingsstand en je hooggevoeligheid. Doordat je als kind veel hebt geobserveerd, weet je heel goed het gedrag van de ander te bepalen. Ook kan je door je gevoeligheid de energieën aanvoelen van de ander. Dit was ook absoluut nodig, want jij moest je gedrag wel van te voren aanpassen om te overleven/veilig te zijn.
Je observeert en scant je omgeving en weet daardoor wat de ander nodig heeft.. En dit geef je de ander. Wanneer je net als ik ook de gedachten kan horen van de ander, dan gebruik je dit ook.
Je kan je wel voorstellen dat dit doodvermoeiend is. Als je daarnaast ook nog eens geboren bent met helderhorende en ziende gaven, dan zit de overlevingsstrategie verstrengeld met de hoge energie!!
Liefde en angst zijn daardoor met elkaar verbonden en daardoor kan je een relatie niet zien en voelen zonder dat hier angst bij zit.. Door trauma ontstaat verlatings en bindingsangst.
Hoe los je dit op?! Als eerste is bewust worden van je eigen gedrag/overleving de eerste stap. Daarnaast is het goed om voor jezelf te beslissen wat je wilt. Wil je echt in je eigen licht gaan staan? Dan zal je moeten stoppen met het scannen van je omgeving. Alles los te laten en te vertrouwen op je eigen Ik. Te vertrouwen dat je ook veilig bent wanneer je niet iemand zijn gedachten hoort.
Gebruik je hooggevoeligheid om fijn te leven! Niet meer voor je eigen veilig te stellen, dit heb je helemaal niet meer nodig! Je bent nu veilig, het trauma ben je al voorbij! Durf de trauma los te laten, durf niet meer gehecht te zijn aan de pijn en angst. Durf te vertrouwen dat liefde ook nog overeind blijft staan zonder dat je bang bent.... los je gehechtheid aan pijn op. Je bent veilig, mooi mens!!
En wanneer je je eigen overlevingstrategie hebt verslagen, dan blijft er alleen maar liefde over. Dan kan je mensen helpen vanuit de energie die jij was voordat je je licht doofde.
Dan kan je zeker ook alles gebruiken wat je ziet, hoort en voelt van de ander maar doe je dit vanuit de ander willen helpen en niet jezelf!!
Vertrouw erop dat alles ook op de juiste plek en tijd gebeurd. Je bent er nu dus aan toe om volledig in je licht te gaan staan! Go for it!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final