Ze herinnert zich

 Ze herinnert zich haar ware kosmische thuis

En hoe vaak voelde ze zich intens alleen
Verward en op zee hier op deze planeet genaamd aarde….

Ze verwonderde zich over mensen
Zo heel anders dan die in haar eigen galaxy
Haar eigen sterrenstelsels

Ze kromp ineen toen ze mensen hoorde vechten en kibbelen.
Ze kon hun gedachten lezen
En zag hoe hun acties en wat ze dachten niet correleerden
Want ze leefden leugens
En logen tegen zichzelf en anderen,
Wat haar bedroefde en soms beangstigde.

Haar enorme open hart en haar natuurlijke liefde zorgden ervoor dat ze wilde liefhebben
Alles en nog wat

Maar ze ontdekte al snel dat niet alle mensen graag geliefd werden
En sommigen gromden naar je als je te dichtbij kwam….
Dus zocht ze troost bij haar honden, dieren, engelen,
En in de natuur, want daar voelde ze zich onvoorwaardelijk geliefd.

Ze kon competitie nooit begrijpen
En vaak toen ze op school zat
Wist ze dat wat de lerares haar leerde niet de waarheid was
En zo sliep ze door school heen
En trok zich steeds meer in zichzelf terug

En vaak in haar pure verwarring,
Vond ze zichzelf in ervaringen waar ze niet op wist te reageren
Aangezien mensen spelletjes met elkaar leken te spelen
en ze kende de spelletjes en de regels niet
en dit bracht vaak diepe pijnlijke gevoelens met zich mee
van schaamte en schuld
want ze paste er gewoon niet in…..

Het heeft haar zoveel jaren gekost
Om eindelijk te beseffen
Dat in plaats van wat er mis was met haar
(wat ze vaak vroeg)
Het eigenlijk JUIST met haar was.

Ze liet langzaam maar zeker het schuldgevoel en de schaamte los
En ze vergaf het zichzelf
En vergaf anderen

Want in werkelijkheid wisten ze niet wat ze deden
Want ze waren gezonken in de zeeën van vergetelheid….
Ze realiseerde zich dat ze haar hoogste waarheid moest leven
Wat andere mensen ook zeiden, deden of verwachtten van haar.
Ze kon niet leven met een leugen!

Ze koos er nu voor om authentiek, waarheidsgetrouw en echt te zijn
En in die waarheid te blijven, wat er ook gebeurt
En het was in orde.

Het was inderdaad de enige manier waarop ze ervoor koos om te leven!
Ze brak eindelijk los van alle beperkingen
En ze zwoer trouw te zijn aan zichzelf
Om haar leven diep bekrachtigd te leven vanuit het diepst van haar ziel
En het kosmische Wezen was zij in werkelijkheid was.

Het deed er niet meer toe of anderen applaudisseerden of niet.
Het deed er niet toe of ze haar pad alleen moest bewandelen als dat nodig was.
Het deed er niet toe als anderen het niet begrepen.

Het belangrijkste was dat ze trouw bleef aan zichzelf
En ze hield zoveel van zichzelf
Dat ze de diepten van haar gevoelens eerde,
De diepte van haar innerlijke weten en dit maakte
haar de ware dochter van God en Godin
Kosmisch!

Ze stopte met proberen iedereen te plezieren
En realiseerde zich dat hoe hard ze ook probeerde
Ze niet in de vormen die door anderen waren opgesteld, paste.
Ze moest gewoon zichzelf zijn
En dat was meer dan genoeg.

Ze ontdekte dat toen ze eindelijk van zichzelf hield
Dat haar hele leven ten goede was veranderd
En ze begon zich diep van binnen thuis te voelen
En thuis op de planeet

Want ze kon dimensies en vormen overspannen
En de waarheid van haar kosmische zelf zijn
Wat uiting gaf aan door het leven op aarde.

Ze begreep dat ze echt geliefd was
En die liefde kwam in vele vormen en bestaansvormen
En dat haar kosmische man dag en nacht bij haar was
Ook al waren de handen en armen van aardse mensen vaak
Te klein om haar volledig vast te kunnen houden en ervan te houden….

Toch staat ze open voor liefde
In welke vorm dit ook komt
En ze staat open voor de man
Wie zal eindelijk handen, armen en geest, hart en ziel hebben?
Groot genoeg om haar ALLES te omarmen.

Hij zal inderdaad bemind en gezegend worden
Meer dan alles wat hij ooit eerder heeft meegemaakt
Want als ze liefheeft
Heeft ze lief met heel haar hart, lichaam, geest en Zijn
Met ALLES wat ze is!

Ze is eindelijk thuisgekomen bij zichzelf
En de liefde die ze is in de diepte van haar eigen ziel
Haar eigen wezen is.
Ze is in feite een viering van het leven!