Geleide visualisaties

 Geleide visualisaties

Het doen van geleide visualisaties, ofwel pathworkings, gaat een stap verder dan het visualiseren van enkele beelden. Bij een geleide visualisatie roep je niet alleen beelden op voor je geestesoog maar een totaalervaring van alle zintuigen. Een geleide visualisatie is eigenlijk een verhaal waarin je zelf de hoofdrol speelt. Meestal zal dit verhaal door iemand worden voorgelezen of verteld waarbij je jezelf voorstelt dat je de ervaringen en gebeurtenissen zelf meemaakt. Hierdoor kun je ervaringen opdoen die je ‘in het echt’ niet kunt meemaken. Je kunt ook zelf vooraf een verhaal bedenken en dat vervolgens in gedachten uitspelen.

De mogelijkheden van geleide visualisaties zijn heel uitgebreid. Je kunt ze gebruiken om de essentie van een jaarfeest of een ander ritueel mee te maken, om natuurwezens/mythologische wezens/archetypen te ontmoeten, om de kracht van een element te doorgronden, een bepaalde ervaring opnieuw te beleven in meditatie of voor bijna elk ander doel dat je bedenken kunt.

Zo kun je bijvoorbeeld het element Aarde verkennen en ervaren met de volgende visualisatie die ik gedaan heb tijdens mijn coventraining.
Hiervoor ga je rustig zitten of liggen, je sluit je ogen en je stelt je voor dat je op een open plek in het bos bij een hunnebed staat. Je neemt even de tijd om de plaats in je op te nemen, de grond onder je voeten en te luisteren naar het geluid van de vogels en de wind in de bladeren. Dan loop je naar het hunnebed toe en gaat er met je rug tegen aan staan.

Voel de stevigheid van de steen tegen je rug, voel de koelte van de steen en besef dat deze steen er al duizenden jaren staat en er waarschijnlijk over duizend jaar nog staat. Ga dan met je aandacht naar je voeten en voel de aarde onder je, voel het reliëf in de bodem, voel het zand tussen je tenen en ervaar hoe de aarde je ondersteunt en draagt.

Stel je dan voor hoe je voeten uitgroeien tot wortels en de bodem in dringen, voel hoe ze diep de aarde ingaan en daar verder vertakken tot een stevig wortelstelsel. Voel hoe je verbonden bent met de bodem. Stel je voor dat je via je wortels aarde-energie in je opneemt, hoe je via je wortels door de aarde gevoed wordt, en voel deze energie en voeding door je heen stromen. Ervaar hoe dat is.

Ga dan met je aandacht terug naar je rug en de steen van het hunnebed waar je tegenaan staat. Voel opnieuw de kracht en stabiliteit van deze steen en ervaar hoe je hierdoor gesteund wordt. Laat je rug samensmelten met deze steen en ervaar hoe de stevigheid, de kracht en de eeuwigheid van de steen ook jouw stevigheid, kracht een eeuwigheid worden. Laat dit goed op je inwerken.

Nu ga je weer met je aandacht naar je hele lichaam, loop alles met je aandacht na en besef dat je een mens bent. Dat je rug tegen de steen van het hunnebed leunt en dat je voeten op de grond staan. Kom weer helemaal bij jezelf en maak je los van het hunnebed. Loop weer naar de plek waar je je visualisatie begon, kijk nog even naar de open plek in het bos en het hunnebed en neem afscheid. Beweeg voorzichtig je tenen en vingers, strek je eens goed uit en open dan je ogen weer om terug te keren in je normale leven.

Bij deze geleide visualisatie gaat het om een ervaring die je (hoogstwaarschijnlijk) niet eerst zelf in de ‘echte’ wereld hebt meegemaakt, maar je kunt ‘echte’ bijzondere ervaringen ook tot een visualisatie verwerken.
De volgende geleide visualisatie heb ik geschreven toen ik na een verbroken relatie alleen op vakantie was in Engeland. Ik zat destijds op de Glastonbury Tor te mediteren en voelde opeens een enorme opluchting, de wereld leek heel ver weg van me en ik kon alles wat gebeurd was helemaal loslaten. Daarna ben ik naar de Chalice Well gelopen en heb ook daar gemediteerd. Op deze plek kwam ik heel dicht bij mezelf en kwamen de emoties goed los. Deze ervaring van afstand en loslaten enerzijds en bij mezelf komen en de emoties doorleven anderzijds heb ik tot een geleide visualisatie verwerkt om deze te kunnen blijven oproepen en gebruiken op momenten dat ik dat nodig heb.

Ga gemakkelijk zitten, sluit je ogen en adem een paar keer diep in en uit.
Stel je voor dat je aan de voet van een heuvel staat. Rechts is een grote haag met een poort er in en links loopt een pad de heuvel op. Je loopt naar links en gaat het pad op. Het is een graspad en loopt door een weiland naar de heuvel. Je volgt het pad en langzaam gaat het meer stijgen. Het is mooi weer, de zon schijnt en je hoort de vogels fluiten.

Je loopt verder over het pad en het begint nu echt steil te klimmen. Het pad wordt ook steeds smaller en je komt steeds hoger. Rechts is de helling van de heuvel en links kijk je naar beneden. Je ziet dat de plek waar je begonnen bent al een stuk kleiner is geworden. Voorzichtig loop je verder over het smalle steile pad. Het pad kronkelt om de heuvel heen en na elke bocht zie je dat je alweer een stuk hoger bent en meer uitzicht hebt. Met elke bocht kom je hoger en dichter bij de top van de heuvel.

Dan, na een tijd voorzichtig verder lopen en klimmen, zie je dat de heuveltop een paar meter voor je ligt. De heuvel heeft een platte top en er staat een toren op. Je loopt er naar toe en gaat voor de toren op de grond zitten. Je voelt de warmte van de zon op je huid en de wind in je haren en je kijkt om je heen. Vanaf de top heb je een prachtig wijds uitzicht over de omgeving. Je ziet de wijdse akkers en velden, je ziet een beekje stromen en aan de horizon zie je bossen. Je ziet ook een dorpje met kleine huisjes en kleine mensjes. Ergens loopt een weg waar kleine autootjes op rijden.

Als je zo om je heen kijkt naar de wijde wereld daar beneden in de verte, voel je de afstand tussen jou en hen tot diep in je wezen. Je bekijkt alles maar neemt er geen deel aan. Je voelt hoe alle dagelijkse beslommeringen ver weg zijn, hoe alle zorgen van je af glijden. Je ziet de kleinheid van alle dingen, hoe alles doorgaat zonder jou en je voelt je vrij.
Na een tijdje daar gezeten te hebben en alle zorgen van je af te laten glijden, sta je op en ga je verder. Je loopt recht vooruit naar een pad dat je nu pas opvalt. Het loopt naar beneden via een lange maar gemakkelijke trap met grote treden. Je loopt het pad en de trap af en komt beneden in een tuin aan. Je kijkt eens om je heen en ziet in een hoek van de tuin een bron.

Je loopt naar de bron toe en ziet dat het een soort put is. Er zit een mooi versierd deksel op en in de grond liggen allerlei fossielen tussen de tegels. Je gaat bij de bron zitten en kijkt ernaar. Je voelt dat het een bijzondere bron is en voelt de vochtige koelte uit de put komen. Hier kom je heel dicht bij jezelf. Je voelt allerlei emoties opkomen, verdriet, vreugde, pijn, blijdschap, rust. Je laat je emoties de vrije loop. Na een tijdje voel je jezelf weer in balans komen, er komt een rust en vrede over je heen en je bent weer helemaal klaar om de wereld in te gaan.

Je staat op en loopt de tuin weer in. Wat verderop staat een vrouw bij een poort en je loopt er naar toe. De vrouw geeft je een zoen en doet de poort voor je open. Als je er doorheen loopt, zie je dat je weer op dezelfde plek bent als waar je bent begonnen.
Dan beweeg je je handen en voeten, haalt een paar keer diep adem en opent je ogen.