Er waren momenten
Er waren momenten, dat ik huilde, me alleen voelde...
Dat ik om me heen keek en er geen hand uitgestoken was...
Niemand die naar me luistert...
Er waren tijden, dat ik mezelf opsloot in mijn wereld, omdat het om me heen niet aantrekkelijk was...
Er waren momenten, dat alles me verstikte, een taart in mijn keel creΓ«erde, waar woorden tekort kwamen...
_ Met wie te praten?
Er waren tijden, dat ik van iedereen wegging en mezelf liever isoleerde.
Maar er kwam een tijd, dat ik me realiseerde dat ik niet alleen was...
Dat er altijd iemand was die bereid was om naar me te luisteren, met een uitgestrekte hand, die me riep als ik mezelf wilde isoleren...
Hoe graag ik ook alleen wilde zijn, mezelf isoleren...
Op een gegeven moment heeft hij me verlaten.
Heer Hij droogde mijn tranen liet me zien dat ik niet alleen ben zoals ik dacht dat ik was ..
Heb je me gehoord toen ik probeerde te praten....
Wachte op mijn tijd, dwong me niet en veroordeelde me niet...
Het liet me zien dat een vriend, bij je blijft, al is het om stil te blijven, ik laat het je gewoon weten...
"Ik ben hier als je me nodig hebt. "
Zo ging ik de momenten voorbij...
_ Ferrystraat
Tekstcode: T6655038
Reacties
Een reactie posten