12 Monkeys (TV Series 2015–2018) Review


De show volgt de reis van een tijdreiziger, Cole, vanuit een postapocalyptische toekomst. Cole arriveert in de huidige tijd via een gevaarlijke en ongeteste manier van tijdreizen, met de missie om de bron van een dodelijke plaag uit te roeien dat uiteindelijk 93.6% van de mensheid zal doen inkrimpen. Zal het Cole lukken om het lot van de mensheid te redden, of ligt het lot van de mensheid vast? Dit alles vindt plaats in de toekomstravage van 2043 en van vandaag.

7 miljard levens op het spel. 1 man om ze te redden.

Mijn vriend kijkt graag naar SF films en series, waar hij naar kijkt vindt ik dus kinderseries.Ik ben hem nu kennis aan het laten maken met SF films en series die wel goed zijn en waar ook een goede verhaallijn in zit. Hij wass onder de indruk van deze serie. Ik had deze al een keer gezien en heb het met hem samen het weer bkekekn.
Ik ben altijd voorzichtig als het gaat om tijdreizen in series en films, want als het niet goed wordt aangepakt, kan het de serie/film absoluut verschrikkelijk en ongeloofwaardig maken. Dat geldt niet voor 12 Monkeys. Het intellect waarmee de tijdlijnen en verhalen zijn opgeschreven, is ronduit geniaal. Er gebeuren dingen in seizoen 1 die je in seizoen 3 of 4 kunt zien die een totaal andere betekenis hebben en logisch zijn. Het verhaal is logisch en zorgvuldig samengesteld, zodat je aan het einde terug kunt kijken en kunt zeggen: "Wow!"
De personages zijn emotioneel diep en meeslepend. Ik huil niet altijd enorm als het aankomt op series, films, maar deze serie is een van de weinige die me meerdere keren aan het huilen heeft gemaakt. Ik hou van deze personages: Cassie, Cole, Jones, Jennifer, Deacon. Ze zijn rijk, herkenbaar en ongelooflijk geacteerd en uitgevoerd in deze serie.
Het einde is perfect. Een goed einde van een tv-serie (laat staan ​​een sciencefictionserie) is heel zeldzaam. 12 Monkeys heeft een fantastisch bevredigend einde, zowel emotioneel als intellectueel. Ik weet niet hoe de schrijvers het hebben gedaan, maar op de een of andere manier hebben ze alle losse eindjes en verhaallijnen in de seizoenen aan elkaar geknoopt. Dat is logisch. Terwijl ze tegelijkertijd de emotionele investering die wij als publiek 4 seizoenen lang in deze personages hebben gehad, afbetalen. Ik kan het einde van deze serie niet groter prijzen. Adembenemend
Ik denk dat het, nadat het stof is neergedaald en ik de tijd heb gehad om het verhaal en de emotionele rit die deze serie me heeft bezorgd, beter te verwerken, op dit moment wel eens mijn favoriete serie aller tijden kan worden. Als je hem nog niet hebt gezien, doe jezelf dan een plezier en kijk hem. Ik garandeer je dat je er geen spijt van zult krijgen. Het is triest dat dit soort shows niet altijd de lof of erkenning krijgen die ze verdienen. Dit is echt een pareltje. Ik kan alleen maar zeggen: bedankt voor de rit die ik nu voor de tweede keer heb gezien.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai