St. Stevenskerkhof (1918)

St. Stevenskerkhof (1918)

Met de Reductie van Nijmegen in 1591 werd het gereformeerde geloof de officiële godsdienst in de stad. De St. Stevenskerk ging over van de katholieken naar de protestanten. De St. Stevenskerk, de Grote Kerk, was de hoofdkerk. De Regulierenkerk in de Molenstraat en de Broerskerk of Broederkerk in de Broerstraat waren zogenaamde bijkerken. Het kerkhof aan de westzijde van de St. Stevenskerk werd van oudsher beschouwd als de stadsbegraafplaats. Hier werden in principe alle overleden Nijmegenaren begraven, ongeacht hun godsdienstige overtuiging. Rijke Nijmegenaren lieten zich bij voorkeur ìn de kerk begraven. Vanaf 1 januari 1829 mocht niet meer begraven worden in kerken. Armlastigen werden begraven op grond van een denkbeeldige lijn die de stad in tweeën deelde. Wie ten oosten van die lijn overleed werd op het Regulierenkerkhof begraven; zij die ten westen van die lijn stierven werden op het St. Stevenskerkhof ter aarde besteld.

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed