Bomen Boodschap

 In de donkerste dagen zie je het licht in de ogen van de mensen die voor je staan. Wanneer je geen hand voor ogen ziet, zijn zij het die jou begeleiden door de wateren die je soms zo op lijken te slokken. Zij zijn het die jou dragen en je de zachtheid bieden om te dragen wat je te dragen hebt. Je kunt op eigen benen staan. Heel goed zelfs. Je hebt een steviger fundament dan je denkt. Maar samen voelt het fijner, meer gedragen. Voel dat je op dagen dat je het gevoel hebt er niet meer uit te komen, er een hand is die je vast kunt pakken. Samen, lief mens, dit is een periode waarin je voelt wat de kracht is van samen.

Lang heb je het alleen gedaan. Kon je niet anders. Je ziet nu ook dat dezelfde mensen waarvan je had gehoopt dat het nu anders zou zijn, het nog steeds hetzelfde doen. Maar je ziet ook dat er een kring om je heen is die wel kan wat jij ook kan. Namelijk steun bieden. Een schouder, een hand, een woord bieden dat allesomvattend is op momenten dat het even niet meer te overzien lijkt. Lief mens, het zijn de mensen die hetzelfde goud in hun hart hebben als jij. Die net zo fijngevoelig zijn als jij. Die dezelfde zorg bieden als jij. Dit is wat je hebt opgebouwd, ondanks dat je in het verleden een andere kant hebt gekend van de wereld. Deze periode laat je meer dan eens zien dat wat je vroeger zo nodig had, bestaat in de harten van de mensen met wie je verbonden bent. Zij zijn het licht in jouw donkere dagen, net zoals jij dat bent in die van hen. Dit is wat we hier te doen hebben met elkaar: die verbinding voelen, weten dat dit de essentie is van het leven. Dat juist dit belangrijk is. De basis die we zelf zo hebben gemist, heeft ons de kracht gegeven om dieper te duiken in ons hart, waardoor we dieper in verbinding kunnen zijn met de ander. Waarin we dat wat essentieel is kunnen vermenigvuldigen, omdat we verbonden zijn van hart tot hart.