Papier van Berk.
Papier van Berk.
Van nature komt de papierberk voor in Noord-Amerika. Rond 1750 werd de boom geïntroduceerd in Europa en veel aangeplant. Berkenbast laat geen water door en bevat stoffen die het verteringsproces tegengaan. Hierdoor werd de bast vroeger gebruikt als onderlaag voor zodedaken. Na drogen en gladstrijken werd bast gebruikt om te beschrijven of beschilderen. Hout van de papierberk is grondstof voor het maken van papier en karton.
De dunne buitenste bast heeft een hoog oliegehalte en is waterdicht, duurzaam, taai en harsachtig. Noord-Amerikaanse indianenvolken maakten er drinkbekers, kano’s, dakbedekking, emmers en waterdichte kleding van. Alleen de dunne buitenste schors werd verwijderd, zonder de boom te doden. De buitenste schors werd ook wel als noodzonnebril gebruikt tegen sneeuwblindheid. Dan legde men een strook schors van 4 - 5 cm breed over de ogen; de natuurlijke openingen in de bast dienden als kijkgaten. Tegenwoordig wordt het schors nog gebruikt om manden te maken. Van het relatief zachte, witachtige hout worden onder andere wasknijpers, klosjes, ijsstokjes, tandenstokers en papier gemaakt.
De Gandhāran-boeddhistische teksten zijn berkenbastteksten in het Kharosthischrift en de oudste boeddhistische geschriften (1e eeuw n.Chr.)
Reacties
Een reactie posten