Verschillende stromingen of vormen van Wicca

Binnen de Wicca zijn er verschillende stromingen:

Gardneriaanse Wicca of Seax-Wicca

De stichter van deze Wicca is Raymond Buckland. Hij stichtte een Saksische tak van Wicca, die de Seax-Wicca werd genoemd. Volgelingen van deze groep worden Wicca-tru genoemd. Binnen de Seax-Wicca worden de goden Wodan, Thor, Tiw en Freya vereerd. De Seax-Wicca is meer open dan de Alexandrijnse Wicca en er is ook zelfinwijding mogelijk. Er wordt geen eed van geheimhouding van de aanhangers verwacht. Binnen de Seax-Wicca is er gelijkheid tussen man en vrouw. Bij een coven moet een ritueel dan ook geleid worden door zowel een hogepriester als een hogepriesteres. Buckland werd ondermeer bekend vanwege het starten van een school en het schrijven van diverse boeken.

Alexandrijnse Wicca

De Alexandrijnse of Alexandrian Wicca is gesticht door Alex Sanders. Alex Sanders bestempelde zichzelf als koning van de heksen. Hij vond dat hekserij een goedaardige religie moest zijn. Zijn Wicca is ontstaan uit elementen van de Gardneriaanse Wicca, de hoge magie van Éliphas Lévi en de Joods-christelijke tradities. Hij probeerde hekserij positief op de kaart te zetten en schreef onder andere de biografie ‘King of Witches’. De aanhangers van Sanders zagen zichzelf als strijders in een gevecht tussen goede magie en de slechte magie. Historicus Ronald Hutton beschreef daarom ook dat de Alexandrijnse Wicca zich onderscheidt van andere Wicca, doordat de grenzen tussen heidendom en Christelijk geloof vervaagd werden.

Erfelijke heksen

Deze groep gelooft niet dat Wicca of hekserij is ontstaan of bedacht. Zij geloven dat deze kwaliteiten erfelijk zijn en dat tradities of rituelen worden overgedragen van generatie op generatie. Er zijn in de geschiedenis een aantal personen geweest die erfelijke hekserij op de kaart hebben gezet. Eén van hen is Robert Cochrane. Hij zag zichzelf als een erfelijke heks, en zijn coven staat bekend als de Regency. Deze coven maakt gebruik van het Boek der Schaduwen, die tevens wordt gebruikt door aanhangers van de Gardneriaanse Wicca. De historicus Robert Hutton heeft beschreven dat Cochrane wel de kaders van het toenmalige moderne Wicca heeft gebruikt binnen zijn coven. Een andere bekend persoon is Raven Grimassi. Hij geeft ook aan een erfelijke heks te zijn. Hij heeft diverse boeken geschreven waarin de Godin Diana en de God Lucifer centraal staan en de basis vooral ligt in de heksenhypothese van Margaret Murray.

De overtuigingen van de erfelijke hekserij lijken op die van Charles Leland. Hij heeft gezegd en geschreven dat er een geheime religie bestond, gevormd door heksen die de Godin Diana en de God Lucifer vereren. Binnen de erfelijke hekserij spelen vooral de boeken en beschrijving van Margaret Murray een grote rol.

Feministische hekserij

Binnen de feministische hekserij wordt er vanuit gegaan dat vrouwelijke spiritualiteit wordt onderdrukt door mannen. Zij geven aan dat tijdens de heksenvervolgingen, vrouwen die strijden tegen het patriarchaat (een vorm in de maatschappij waarbij mannen de dominante rol spelen) zijn vervolgd en vermoord. Zij hangen het werk van Michelet, Gage en Murray aan. Deze personen verdedigden het algemene idee dat er een ondergrondse, geheime cultus van slechte heksen zou bestaan. Daarnaast steunen de feministische heksen het werk van Gimbutas. Gimbutas beschreef dat door de komst van het patriarchaat, vrouwen die Moeder Aarde of de Godin eerden, ondergronds moesten om te kunnen overleven. De feministische hekserij zien de Godin als degene die verbinding legt tussen ons als mensen en de natuur.

Eclectische hekserij

Een eclectische heks volgt niet de ‘traditionele’ Wicca. Zij halen hun kracht uit verschillende religies en filosofieën en vallen daarmee dus onder het syncretisme (een godsdienst die probeert om tegengestelde religies met elkaar te combineren). Doordat ze uit verschillende overtuigingen hun eigen krachten halen, kunnen ze dus ook eigen ideeën uitdragen en zelf rituelen uitvoeren.