Helmtrudis van Beieren

 Helmtrudis van Beieren, in het Duits bekend als Helmtrud von Bayern, was een Beierse prinses, geboren in München op 22 maart 1886. Dochter van koning Lodewijk III van Beieren en aartshertogin Maria Teresa van Oostenrijk-Oost, prinses van Modena, Helmtrudis was de elfde van dertien broers en onder hen de zevende vrouw.

Zij groeide op in een omgeving van koninklijke en traditie, maar in tegenstelling tot veel van zijn status, is Helmtrudis nooit getrouwd. Zij koos voor een leven vol vrijgezellen en toewijding aan haar familie, voor altijd bij zijn ouders wonen. Na de dood van deze verhuisde hij naar Kasteel Wildenwart, waar zij de rest van haar dagen zou doorbrengen.

Ondanks haar nobele afstamming leidde Helmtrudis een eenvoudig en hard leven in het kasteel. Ze stond bekend om haar vriendelijke karakter en haar vrijgevigheid tegenover de lokale bevolking. Hij nam actief deel aan gemeenschapsevenementen en traditionele festivals, waar hij vaak gezien werd op erekrijwagens.

Haar aanwezigheid was gebruikelijk in theatervoorstellingen, waar zij altijd een plaatsje op de eerste rij reserveerde. De prinses won de genegenheid en achting van de mensen, niet alleen voor haar deelname aan het culturele leven van de gemeenschap, maar ook voor haar goede en vriendelijke behandeling.

Helmtrudis is op 22 juni 1977 overleden op Kasteel Wildenwart. Haar bijna 91 jaar van leven was langer dan dat van de meeste van haar broers en zussen, en overleefde alles behalve haar zus Gundelinda. Haar nalatenschap en nagedachtenis blijven gehuldigd worden door inwoners van Wildenwart, die jaarlijks een bezoek brengen aan haar graf als blijk van respect en herinnering.