My Life , My Blog

  Wanneer je echt aandacht geeft, is alles je leraar Het was een ochtend zoals elke andere. De lucht was grijs, de regen viel in lichte druppels die de grond kusten, en de wereld leek in haar eigen ritme te draaien. Maar iets in mij voelde anders, alsof er een subtiele verandering in de lucht hing. Het was alsof de natuur zelf fluisterde: "When you really pay attention, everything is your teacher." Die woorden bleven in mijn gedachten hangen, als een echo die niet verdwenen wilde zijn. Ik was altijd bezig geweest met het zoeken naar antwoorden, met het verlangen om te begrijpen. Maar wat als het juist was om stil te staan? Wat als de antwoorden al om me heen waren, in de dingen die ik vaak over het hoofd zag? Ik wandelde verder door de straten van de stad, waar mensen zich haastig voortbewogen, druk met hun eigen gedachten. Iedereen had zijn doel, zijn bestemming, zijn zorgen. Toch merkte ik ineens hoe de kleinste dingen mijn aandacht trokken. De manier waarop een kind met ee...

  Vertrouwen op iets groters In het leven komen we allemaal moeilijke momenten tegen—periodes van twijfel, verlies of onzekerheid. Soms voelen we ons alsof we alles zelf moeten dragen, alsof we alleen staan in onze strijd. Maar wat als we het niet alleen hoeven te doen? Echte kracht komt niet uit controle, maar uit vertrouwen. Vertrouwen dat er een grotere kracht is die ons leidt, zelfs als wij de weg niet zien. Hoop is geen blind optimisme, maar een zekerheid dat er licht is, zelfs in de donkerste nacht. Degene die zijn geloof en hoop richt op iets groters dan zichzelf, vindt rust. Niet omdat alle problemen verdwijnen, maar omdat hij weet dat hij er niet alleen voor staat. Laat los. Vertrouw. Geloof. En voel hoe de rust je hart vult

  Tijd betekent niets, karakter wel In het leven lopen we allemaal een uniek pad, en soms lijkt het alsof tijd een cruciale factor is. Maar wat als ik je vertel dat het niet de tijd is die bepaalt wat je bereikt of wat iemand voor je betekent? Soms kan iemand in slechts twee maanden zoveel voor je betekenen, zoveel impact maken, terwijl een ander in twee jaar misschien nog steeds niet de diepte heeft bereikt die je zou verwachten. Het gaat niet om hoeveel tijd je met iemand doorbrengt, maar om de kwaliteit van die momenten. Karakter, oprechtheid, en de manier waarop iemand zich verbindt met anderen, dat is wat echt telt. Het is het vermogen om je hart te openen, om authentiek te zijn, om een ander te begrijpen, te steunen en te inspireren. Dat maakt de werkelijke impact – het geeft iets dat tijd simpelweg niet kan meten. We kunnen niet altijd kiezen hoe snel dingen zich ontwikkelen, maar we kunnen kiezen met wie we onze tijd delen. Karakter is wat ons verbindt, wat ons verder helpt...

  Er hangt een zachte gloed in de lucht, alsof het leven zelf je een glimlach schenkt. De dag voelt als een ademruimte, een kans om alles even los te laten en jezelf te herinneren aan wie je bent. Geen strijd, geen haast, enkel de kalmte van zijn. Dit is een moment om innerlijk stil te worden, te luisteren naar de fluistering van je hart. Daar, in die stilte, vind je de kracht die je draagt, de liefde die je leidt en het licht dat nooit dooft. Laat de zorgen wegvloeien als water en open je ziel voor de rust die je wordt aangereikt. Het is een zachte belofte: dat je onderweg bent, veilig, en precies waar je moet zijn.

  Acceptatie Acceptatie van de huidige situatie is de eerste stap naar verandering. Het verleden bestaat niet, de toekomst is niet gebeurd; er is alleen nu. Acceptatie 'Ik accepteer waar ik ben en wie ik ben, op dit moment.' Wanneer we ons leven onderzoeken en de waarheid vertellen, worden we vaak geconfronteerd met 'wat echt is'. Dit besef is krachtig, maar vaak verwerpen we deze waarheid als het te moeilijk is om te verdragen of als we bang zijn om zoiets moeilijks te accepteren. Ieder van ons heeft op een gegeven moment onze blinde vlekken ontweken en uiteindelijk geconfronteerd met de verlichting van 'wat echt is'. Wat we vervolgens doen is cruciaal: accepteren we precies waar we zijn, hoe pijnlijk of confronterend ook, of trekken we ons terug in onze illusies en blijven we vastzitten of onveranderlijk? Door ervoor te kiezen onszelf en de positie waarin we ons bevinden volledig te accepteren, kunnen we die volgende stap naar groei zetten. Als we onze voeten ...

Trivia of Rosalind Russell (4 June 1907 - 28 November 1976) *Rosalind Russell was named after a ship on which her parents had traveled ( S.S Rosalind). *Russell wanted the role of Sylvia Fowler in The Women (1939) so much that she did five screen tests.Director George Cukor told her to "play her as a freak". On the fifth one, she burlesqued the role, which pleased director George Cukor and won her the role. During filming, Russell actually bit Paulette Goddard in their fight sequence. Despite the permanent scar the bite left Goddard, the actresses remained friends. *While filming His Girl Friday (1940), she didn't have as many good lines as Cary Grant had, so she hired an advertisement writer through her brother-in-law and had him write more clever lines for the dialog. Since Director Howard Hawks allowed for spontaneity and ad-libbing, he, and many of the cast and crew didn't notice it, but Grant knew she was up to something, leading him to greet her every morning: ...

  Toon je iedere dag dankbaar voor het leven dat je hebt gekregen van God, dit leven dat je toelaat om zoveel rijkdommen te ontdekken. Bedank voor het geluk dat je gezond bent, dat je een familie en vrienden hebt… en denk ook aan alle slechte ontmoetingen, aan alle ongelukken die kunnen voorkomen tijdens een dag en waaraan je ontsnapt bent. Wanneer je gezond en wel een rit met de wagen hebt afgelegd, denk je er dan aan om de Hemel te danken? Zoveel ongevallen kunnen zich voordoen onderweg, en soms is daar zo weinig voor nodig! Door het woord 'dank u' uit te spreken, is het alsof je een bron van licht, vrede en vreugde doet opwellen in je ziel. En deze bron overspoelt al je cellen. Geleidelijk aan voel je dat iets in jou levendiger, sterker, lichter wordt. Zo zul je op de dag dat je grote beproevingen moet doorstaan, niet alleen overeind blijven, maar bovendien nog in staat zijn om te blijven danken. Vergeet dit niet: het vermogen om te danken bij beproevingen helpt je om ze te ...

  Er is een moment waarop de ziel besluit even stil te staan — niet omdat ze moe is, maar omdat ze zich herinnert. Herinnert dat ze hier niet is om te rennen achter wat vluchtig is, maar om terug te keren naar wat eeuwig klopt. Het leven fluistert voortdurend, zacht maar duidelijk: keer terug. Niet naar gisteren, niet naar iemand, maar naar het centrum van jezelf, waar stilte zingt en licht nooit dooft. Daar woont de waarheid die je nooit echt verloren bent, enkel even vergeten. Je hebt misschien gedacht dat je verder moest, hoger, sneller. Maar vandaag nodigt de hemel je uit om terug te keren — niet achteruit, maar dieper inwaarts. Naar dat heilige punt waar alles begint: waar elke adem een gebed is, waar elke traan glinstert als genade, waar elke glimlach een zegen wordt voor wie je ontmoet. Keer terug naar de eenvoud van het hart, naar de lach van het kind in jou dat nog altijd gelooft. Keer terug naar de liefde die niet vraagt, niet meet, niet twijfelt. Keer terug naar de bron ...

  DANKBAAR OPTIMISME Blije blik op de toekomst De Priesteres van de Kraanvogels kijkt blij naar de wereld. Licht straalt uit haar voorhoofdchakra en projecteert gedachten van grote hoop en optimisme. Haar hartcentrum trilt van gevoelens van gratie en waardering. Haar handen worden in een mudra, een biddende houding, gehouden bij haar derde chakra, waar levensenergie wordt opgewekt. Deze kaart roept je op om je enthousiasme voor je leven weer aan te wakkeren, om je heen te kijken en heldere vonken van huidige vreugde te vinden om de vlammen van toekomstige hoop weer aan te wakkeren. De ene kraan kijkt naar links, dat is het verleden, terwijl de andere, naar rechts kijkend, naar de toekomst kijkt. Dit is een herinnering dat jouw waardering voor het heden onlosmakelijk verbonden is met jouw optimisme voor de toekomst - en de dromen en verlangens die u zult verwezenlijken. Het is tenslotte moeilijk om gelukkig te manifesteren komt voort uit aanhoudende ontevredenheid. De energetische l...

Under the leadership of a king named Brennus, a coalition of Celtic tribes attempted to invade Greece itself. The death of Alexander the Great (356 BCE - 323 BCE) made Greece appear like an easy target. The forces of Brennus were eventually defeated and scattered by the Greeks at Delphi in 279 BCE. After this, the Celtic tribes who had entered the Balkans suffered other defeats, and many of them fled into Asia Minor. The Celtic expeditions into Greece ultimately ended in ruin for the Celts, but they had a lasting impact on the politics of the Mediterranean and resulted in the creation of the Celtic kingdom of Galatia in the highlands of Anatolia.

  Of het nu in woorden of daden is, wie zich overgeeft aan geweld, roept dat geweld eerst en vooral in zichzelf op: hij zet de deur open voor de kiemen van de ontbinding en wordt stilaan de prooi van chaotische krachten die heel zijn wezen beginnen te teisteren, zowel op psychisch vlak als op het fysieke vlak. Want zelfs de gezondheid berust op een gehoorzaamheid aan de universele orde, die maat en evenwicht is. Sommigen zullen zeggen: ‘Maar hoe zou je niet gewelddadig worden? Hoe zou je geen revolutie maken, als je ziet hoe onrechtvaardig de maatschappij is?’ Het is waar, de maatschappij is onrechtvaardig, maar het zijn niet de meest opzienbarende revoluties die de beste veranderingen teweegbrengen. Enige tijd later zien we dat alles weer ongeveer verloopt zoals voorheen; het verschil is dat in plaats van het ene, het andere hoofd zich laat gelden. Sommige woorden zijn ook een beetje veranderd, een paar slogans, een paar liedjes, maar het zijn nog altijd dezelfde ondeugden, dezelf...

  Er is een moment in het leven waarin de grens tussen het zichtbare en het onzichtbare dunner wordt, alsof het stof van het alledaagse licht opzij wordt geschoven en een glimp van het eeuwige zichtbaar wordt. Het is een plek die geen naam kent, maar waar het hart de weg vindt, een plek tussen twee werelden waar het tijdelijke en het eeuwige elkaar aanraken. Hier is de adem van de schepping voelbaar in iedere rimpeling van het water, in iedere beweging van de wind, in iedere fluistering van de bomen die ons zachtjes uitnodigen om stil te worden en te luisteren. In deze ruimte voelt de ziel zich zowel klein als groots tegelijk. Klein, omdat de wereld vol uitdagingen en onzekerheden lijkt; groots, omdat er een plan van liefde is dat alles omvat en overstijgt. Het pad dat we bewandelen is niet altijd duidelijk, maar het is er—een pad dat ons leidt, niet met harde bevelen, maar met zachte aanwijzingen: een onverwachte vriendelijkheid, een ogenblik van rust in het hart, een gedachte die...

  HET HEDEN "Ik ervaar elk moment van mijn leven volledig door in het heden te leven." Deze kaart vertelt je dat het tijd is om het verleden los te laten en erop te vertrouwen dat de toekomst zal zijn zoals die zou moeten zijn. Stem jezelf af op het nu. Word volledig aanwezig in alles wat je doet. Maak je geen zorgen over wat is geweest of wat zou kunnen zijn. Door te ervaren op dit moment, in het nu zijnd, is je energie uitgelijnd en gefocust op de taak die voorhanden is. Dit stelt je in staat om 100% te geven aan wat je ook doet en helpt je jezelf af te stemmen op de wetten van aantrekking. Door dit te doen, zul je in staat zijn om meer succes te behalen. Als je niet in het heden bent, is het gemakkelijk om focus en concentratie te verliezen. Door in het heden te leven, ervaar je elk geschenk, elke kans, elk wonder van elke dag en krijg je meer waardering voor het leven. De meeste van je zorgen komen uit het verleden of de toekomst. Leven in het heden verlost je van angst e...

De terugkeer van de Boheemse Nelson Gonçalves (1919 - 1998) was een van de belangrijkste zangers in Brazilië. Eigenaar van een onmiskenbare stem, nam een romantisch repertoire op en van groot populair prestige, verantwoordelijk geweest voor het vereeuwigen van successen van Braziliaanse muziek. Nelson maakte deel uit van de fijne krop van radiozangers.

  Aangezien de mensen je broers en zussen zijn, moet je hen proberen te helpen en je liefde aan hen uiten zonder daarvoor iets in de plaats te verwachten. Door zo te handelen, ontvang je reeds de beloning: die innerlijke opgetogenheid, die warmte die je overspoelt wanneer je liefhebt. Dat is je beloning, er bestaat geen grotere in het leven. Je hart wordt dan als een bron van levend water. De mensen verwachten altijd beloond te worden voor het goede dat zij hebben gedaan. Maar wie het geheim van de liefde heeft begrepen, verwacht niets. Hij denkt er zelfs niet aan dat men hem wat dan ook in de plaats zou moeten geven, want hij proeft reeds van een geluk dat niets anders hem zou kunnen bezorgen. Aangezien hem niets ontbreekt, verwacht hij ook niets; hij zwemt in vreugde, hij straalt, en zo wint hij het vertrouwen van een heleboel vrienden. Waar kun je een grotere beloning vinden dan deze? ☼ Omraam Mikhaël Aïvanhov

  Er zijn mensen die op pad gaan met een missie, vol hartstocht en geloof in iets dat groter is dan zijzelf. Ze reizen niet voor zichzelf, en nemen geen steun aan van wie het hen niet kan geven met oprechtheid. Voor hen is het belangrijk dat ze gezien worden, dat hun intenties worden herkend en dat ze een plek vinden waar hun inspanningen kunnen bloeien. Het is aan ons om hen met open armen te ontvangen, om samen te werken, om de energie en de boodschap die ze dragen te ondersteunen. Gastvrijheid, warmte, een luisterend oor—dat zijn de kleine dingen die het verschil maken. Een glimlach, een stoel aan tafel, een hand die helpt dragen. Het klinkt misschien eenvoudig, maar het kan een wereld van verschil zijn voor wie onderweg is. Helaas zijn er ook mensen die liever hun eigen regels volgen, die controle willen houden, en die niet willen dat anderen meedoen of gehoord worden. Ze sluiten deuren, verspreiden roddel, en zorgen ervoor dat wie wél wil helpen of ontvangen wordt, wordt tegen...

  ACTIE ONDERNEMEN "Ik omhels enthousiast de grenzeloze mogelijkheden van het leven." Kaart betekenis: Aarzel niet! Wat je ook hebt uitgesteld, nu is het tijd om te handelen. Ga rechtop staan, steek je vuisten op en kom in actie. Kraak de champagne open, want de overwinning is binnen handbereik. Het universum wil dat je weet: actie creëert momentum. Wat je ook hebt gewenst en waar je op hebt gewacht, nu is het juiste moment om vooruit te gaan zonder achterom te kijken. Verlevendig je geest door nu actie te ondernemen. Zelfs als het vereist dat je je angsten onder ogen ziet, kijk ze in de ogen met een kalme en heldere blik en ga verder. De actie die je nu onderneemt, zal in de toekomst enorme beloningen opleveren. Vragen die je jezelf kunt stellen: Op welk gebied van mijn leven moet ik nu actie ondernemen? Wat houdt me tegen om te acteren en hoe kan ik dit overwinnen? Wat is de meest directe actie die de beste resultaten zal opleveren?

Eric Schweig (born Ray Dean Thrasher; 19 June 1967) is an Indigenous Canadian actor best known for his role as Chingachgook's son Uncas in The Last of the Mohicans (1992). Schweig was born in Inuvik, Northwest Territories. He is of mixed race (Inuvialuk, Chippewa-Dene and German). He is the oldest of seven children, who were all adopted out as part of the Canadian government's failed attempt at forcing Inuit and First Nations children to assimilate into white society. Schweig's biological mother died of alcoholism in 1989. He never met her. "She didn’t drink a drop of alcohol until we were taken away," says Schweig. "We were part of the whole assimilation program—forcibly taken away, although my adoptive parents told me I wasn't." Schweig was adopted at six months of age by an English-speaking German-French family. He spent his childhood in Inuvik until he was six, when his family moved to Bermuda. They later moved back to Canada. "I eventually ...

  Een echte leerling is zich ervan bewust dat hij een Meester uitsluitend nodig heeft om gestimuleerd en geïnspireerd te worden op het juiste pad. En wanneer hij die Meester gevonden heeft, twijfelt hij niet aan hem, verzet hij zich niet tegen hem en eist hij evenmin iets van hem. Vaak heeft de Meester haast niets gezegd tegen hem, heeft hij zich niet met hem beziggehouden, maar de leerling weet dat zijn Meester bestaat en hij is gelukkig, hij boekt vooruitgang omdat hij van zijn Meester houdt, in hem gelooft en met hem verbonden is. Al is hij ongelukkig, arm, ziek of stervend, hij voelt zich getroost en gesteund, alleen reeds bij de gedachte dat zijn Meester bestaat, want het beeld dat hij van hem in zijn hoofd en in zijn hart draagt, is almachtig. Het is deze innerlijke Meester die voor hem alle deuren opent. Het is niet voldoende een Meester vaak op te zoeken om te evolueren. Men zoekt de zon op, of bronnen, en toch blijft men dezelfde. Waarom? Omdat men gesloten is. Om zich te ...