DE STOKROOS
Neem voor één kopje twee bloemen die net open zijn, inclusief het groene kelkje.
Kokend water erover en een vijftal minuten laten trekken. Het is een zeer veilig kruid, je kan er drie kopjes per dag van drinken. De bloemen kun je ook drogen en aan je eigen theemengsel toevoegen voor wat extra kleur.
De slijmstoffen in de bloemen hebben niet alleen een verzachtende werking op de slijmvliezen van mond, keel, maag en darmen, maar ook op de slijmvliezen waar ze niét direct mee in contact komen zoals de luchtwegen, (door een "reflex-actie" via de nervus vagus). Er vormt zich een dun slijmlaagje die het rauwe gevoel bij bronchitis kan verlichten, de hoestprikkel kan verminderen en de genezing van het onderliggend slijmvlies bevordert.
Vanwege het hoge slijmgehalte ontwikkelt de stokroos antitussieve (hoestprikkelremmende) en anticonvulsieve (krampbestrijdende) eigenschappen. Bovendien is de plant ontstekingsremmend en het heeft tevens een pijnstillend effect. Stokroosthee lost het slijm op, geeft een heldere stem en kan je helpen bij hoest. Stokroosbloemen zijn niet alleen goed voor de luchtwegen, ze houden ook de nieren en maag gezond. De thee helpt ook bij verkoudheid, vooral bij bronchitis. Het werkt tegen gastro-intestinale catarre en interne ontstekingen.
De stokroos is nauw verwant aan heemst en kaasjeskruid, die een soortgelijke werking hebben. Alhoewel de stokroos in de huidige kruidengeneeskunde niet veel meer wordt gebruikt, lijkt er uit recent onderzoek naar voren te komen dat de werking mogelijk zelfs actiever is dan de werking van heemst.
Reacties
Een reactie posten