Mandala dagkaart

Innerlijk kind? Wat is dat? Even heel simpel gezegd ontstaat een innerlijk kind als je een trauma ervaart. Als je op dat moment niet de juiste aandacht krijgt hoe om te gaan met wat je voelt, ervaart, ziet en hoort, dan check je uit bij je gevoel en ga je vooral leven in je hoofd.

Nu je dat weet de volgende vraag. Hoe heel je een innerlijk kind. Ik leg het je uit.

Als ik een innerlijk kind sessie met je begin, dan wil ik graag dat je super ontspannen bent. We starten met een uitgebreid bodyscan waarbij je elk deel van je lichaam gaat ontspannen. We gaan gronden en aarden en zorgen dat je stevig geworteld met je voeten in de aarde staat. Ook besteden we aandacht aan je ademhaling. Hoe rustiger je je voelt, hoe rustiger ook je ademhaling.

Als we dat allemaal gedaan hebben en je bent heerlijk loom en en in diepe ontspanning, goed geaard en gegrond, vraag ik je om af te dalen naar jouw filmzaal. In deze filmzaal liggen al jouw herinneringen opgeslagen. Het ook de plek waar jouw ziel woont. Jouw filmzaal mag je zo inrichten dat je je er veilig en vertrouwd voelt. En als het helemaal naar je zin is, dan gaan we samen kijken naar wat er zich op jouw scherm mag afspelen.

Vaak komt er een groter of kleiner trauma naar voren. Het is altijd iets wat nog niet eens veel indruk gemaakt hoeft te hebben, je bewuste herinnert het zich misschien niet eens meer. Het is altijd een situatie die diepe indruk op je gemaakt heeft.

We gaan kijken hoe oud je toen was, wie erbij waren, wat er gebeurde, hoe de mensen die erbij waren zich voelden, hoe jij je voelde. We kijken ook welk effect dit in je huidige leven nog op je heeft en we gaan kijken wat je nu, decennia later, alsnog zou willen zeggen. En het mooie is -> soms willen mensen nu in jouw leven vandaag niet naar je luisteren. Op zielsniveau lukt dat vrijwel altijd.

Wat we dus eigenlijk doen, is aan jouw ziel vragen wat zo'n indruk heeft gemaakt op je dat je als ziel wel voelde dat er iets niet klopte, maar omdat je vaak in het hier en nu niet goed snapt wat er gebeurd gaat je hoofd mee doen. En die is enorm vindingrijk en bedenkt van alles.

In jouw filmzaal staan we stil bij jouw gevoel destijds. Door alsnog jaren later aandacht te schenken aan dit trauma, ga je verbanden leggen, dingen alsnog begrijpen, kwartjes vallen en ja, er ontstaat heel vaak begrip voor de ander die jou iets heeft "aangedaan". En begrip is iets anders dan vergeven