My Life , My Blog

Je sliep zo stil vannacht de zon kon het niet weten dat jij zo vreedzaam en zo zacht de ochtend zou vergeten

Zoals de dag uit de nacht treedt het leven uit de dood er is liefde die niet sterft.

‘k Heb voor de dood al meer dan eens een lief gedicht geschreven ik neem hem wel eens op m’n schoot hij hoort zo bij het leven   ik weet hoe bang ik was als kind wat heb ik ‘m geknepen hij was m’n vijand, nu mijn vrind nu heb ik hem begrepen   hij heeft mij zijn geheim verteld en zo ben ik m’n angst ontgroeid voor mij is hij een open veld waar hemelhoog het voorjaar bloeit

Wat ik niet zeggen kan en niet kan schrijven zal ergens diep in mij toch bij me blijven   Ongehoord maar in een lieve duisternis verbergt zich iets dat meer dan woorden is

Als de liefde niet bestond Zullen ze stilstaan, de rivieren En de vogels en de dieren Als de liefde niet bestond   Als de liefde niet bestond Zou het strand de zee verlaten Ze hebben niets meer te bepraten Als de liefde niet bestond   Als de liefde niet bestond Zou de maan niet langer lichten Geen dichter zou meer dichten Als de liefde niet bestond   Nergens zouden bloemen staan En de aarde zou verkleuren Overal gesloten deuren En de klok zou niet meer slaan   Als de liefde niet bestond Dan was de hele vrijerij bedorven De wereld was gauw uitgestorven Als de liefde niet bestond   Als de liefde niet bestond Zou de zon niet langer stralen De wind zou niet meer ademhalen Als de liefde niet bestond   Geen appel zou meer rijpen Zoals eens in het paradijs Als wij elkaar niet meer begrijpen Dan is de wereld koud als ijs   Ik zou sterven van de kou En m’n adem zou bevriezen Als ik je liefde zou verliezen Er is geen liefde zonder jou

ALS DE STILTE KOMT Nu ‘t rouwrumoer rondom jou is verstomd, de stoet voorbij is, de schuifelende voeten, nu voel ik dat er ‘n diepe stilte komt en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten. En telkens weer zal ik je tegenkomen, we zeggen veel te gauw: het is voorbij. Hij heeft alleen je lichaam weggenomen, niet wie je was en ook niet wat je zei. Ik zal nog altijd grapjes met je maken, we zullen samen door het stille landschap gaan. Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken, raak je mijn hart nog duidelijker aan.

Ik heb gehuild, gelachen en gevochten Ik lag in warme bermen en in gladde bochten Ik hief het glas, het viel in duizend scherven Ik wist de grijze hemel Toch weer blauw te verven Ben blijven pogen Al verbranden al mijn schepen Ik heb gebaald, gefaald En heb hem vaak geknepen Er was applaus en ik werd heftig uitgefloten Maar als ik ga dan zeg ik Dank U Ik heb genoten

Alles is heimwee wolken en water alles is heimwee naar vroeger – naar later vroeger is over later – een ster gisteren is oud en morgen nog ver.

Vandaag is de dag hij komt maar één keer morgen dan is het vandaag al niet meer. Niet zeuren, geniet van het leven, het mag. Maar doe het vandaag want vandaag is de dag.

Dit zijn mijn handen Hou ze vast en blijf een beetje hier   Dit zijn mijn handen Hou ze vast Het zijn er samen vier   Twee handen, ach, wat moet ik er mee Vier is veel meer, veel meer dan twee   Dit zijn mijn handen Hou ze vast En blijf een beetje bij me

Ik wil alleen zijn met de zee, ik wil alleen zijn met het strand, ik wil mijn ziel wat laten varen, niet mijn lijf en mijn verstand.   Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee, ik weet het zeker, dat ze weet wat ik bedoel.   Ik wil alleen zijn met de golven, ‘k wil alleen zijn met de lucht, ik wil luist”ren naar mijn adem, ik wil luisteren naar mijn zucht.   Ik wil luist’ren naar mijn zwijgen, daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker, zal mijn zwijgen wel verstaan.

Sterven doe je niet ineens, maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf, ’t is vreemd, maar die vergeet je,   het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste beetje toe

Ik heb gezocht gevonden en verloren en weer opnieuw gezocht totdat ik het weer vond. Een mens wordt zoveel meer dan eens geboren en voor wie zoekt is op ’n dag de cirkel rond

Een dag zonder jou kun je geen dag meer noemen Een dag zonder jou is een dag zonder licht En dáárom is zo’n dag geen gezicht Het huis is leeg en koud als ik je stem niet hoor De tafels, de stoelen en het bed het stelt geen moer meer voor Een boom zonder takken ’n hemel zonder blauw M’n lief, dat is een dag zonder jou

Dag lieve boom, ik heb je nog gekend toen je geen blad meer had en eenzaam en verlaten op deze plek te sterven stond, ik weet nog hoe ik je hier vond en dat we samen praten.   Nu heb je jou weer opgericht in regen en in zonnelicht, vol weelderige kleuren, nu sta je feestelijk en blij te stralen in de groene wei om mij weer op te beuren

Als je echt van iemand houdt Iemand alles toevertrouwt Een die echt weet wie je bent Ook je zwakke plekken kent Die je bijstaat en vergeeft Een die ‘naast’ en ‘in’ je leeft Dan voel je pas wat leven is En dat liefde geven is.

De bomen komen uit de grond en uit hun stam de twijgen en iedereen vindt het heel gewoon dat zij weer bladeren krijgen we zien ze vallen op de grond en dan opnieuw weer groeien zo heeft de aarde ons geleerd dat ál wat sterft zal bloeien.

  Als de liefde niet bestond Als de liefde niet bestond Zullen ze stilstaan, de rivieren En de vogels en de dieren Als de liefde niet bestond Als de liefde niet bestond Zou het strand de zee verlaten Ze hebben niets meer te bepraten Als de liefde niet bestond Als de liefde niet bestond Zou de maan niet langer lichten Geen dichter zou meer dichten Als de liefde niet bestond Nergens zouden bloemen staan En de aarde zou verkleuren Overal gesloten deuren En de klok zou niet meer slaan Als de liefde niet bestond Dan was de hele vrijerij bedorven De wereld was gauw uitgestoven Als de liefde niet bestond Als de liefde niet bestond Zou de zon niet langer stralen De wind zou niet meer ademhalen Als de liefde niet bestond Geen appel zou meer rijpen Zoals eens in het paradijs Als wij elkaar niet meer begrijpen Dan is de wereld koud als ijs Ik zou sterven van de kou En m'n adem zou bevriezen Als ik je liefde zou verliezen Er is geen liefde zonder jou.. ~Toon Hermans~

Ik wil alleen zijn met de zee, ik wil alleen zijn met het strand, ik wil mijn ziel wat laten varen, niet mijn lijf en mijn verstand. Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee, ik weet het zeker, dat ze weet wat ik bedoel. Ik wil alleen zijn met de golven, 'k wil alleen zijn met de lucht, ik wil luist'ren naar mijn adem, ik wil luisteren naar mijn zucht. Ik wil luist'ren naar mijn zwijgen, daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker, zal mijn zwijgen wel verstaan. Toon Hermans