My Life , My Blog

  The Fugitive Kind   (1959) Based on Orphic themes (at the very least, the title of the play which inspired it is,) the film, after some minor plot complications, tells the story of a musician/gigolo who finds work at a store owned by a man with a terminal disease (or so it’s gossiped:  “He’s never coming back down those stairs”)  and his immigrant wife, whose father was killed for selling liquor to Black folks. These kinds of low-living characters like drifters, hustlers, gigolos and midnight cowboys have never had nothing to offer me by way of audience identification. I assume they are perfectly valid characters for drama, but they just don’t resonate with me, I find it nearly incredible to believe that they exist. Who are these fellows who remain irresistible to women despite being obvious losers with nothing to offer? I’ve also never gotten Marlon Brando’s appeal. Yeah, I know. What the hell is wrong with me,  right? Fortunately for the drama, the Italian w...

  Sir Hereward Grantley is, zoals gewoonlijk, boos. Een slecht gehumeurde man met weinig lof, hij is vastbesloten dat zijn nichtje, de wees Diona, de grote gunst zal begrijpen die hij heeft bewezen door haar een huis aan te bieden. Haar oom laat nooit een kans voorbijgaan om Diana's straatarme status en afhankelijkheid te noemen en is een arrogante pestkop. Diona, verbijsterd omdat ze na de liefde in het huis van haar ouders in een wereld van onvriendelijkheid en bullish gedrag terecht is gekomen, rouwt om hun verlies en klampt zich vast aan het laatste wat haar populaire, paardenminnende papa haar heeft gegeven. geliefde Dalmatiër, Sirius. Maar geen enkel misdrijf is veilig voor de gemene aandacht van Sir Grantley, vooral wanneer zijn sluwe zoon Simon er is om olie in het vuur te gooien. Dus wanneer Sirius per ongeluk een ornament kapot maakt, ziet Simon zijn kans schoon om Diona te wreken omdat ze zijn onhandige pogingen om een ​​kus te pakken heeft afgewezen, door zijn vader te ...

The Rockettes - They were founded by Russell Markert: * When he saw the Ziegfeld Follies in 1922, he found them short and lacking in choreographic versatility. Yet, he marvelled at their wondrous precision and vowed to one day get 16 taller American girls, who could kick higher and do lots of tap dancing. He got that chance....

De Vier van Pentagrammen staat voor veiligheid, stabiliteit en de aanwezigheid van elementaire balans in je leven. Het suggereert dat je slim en zuinig bent op wat je hebt en dat je een strikt budget hebt, maar met de zekerheid van alleen positieve resultaten. Vooruitgaan zal waarschijnlijk vasthoudendheid vereisen.

  Les Enfants Terribles  (1950) aka  The Strange Ones Expanding a scene from  Le sang d'un poète  (1932) where a snowball fight results with an inexplicably collapsed student, this movie, (written and narrated by Cocteau, but directed by Jean-Pierre Melville, who clearly took visual cues from Cocteau,) details the loving, but turbulent, incestuously jealous relationship between a pair of siblings with a couple of friends and eventual roommates they pick up when their mother dies and after the unexpected inheritance of a mansion much too big for them all after their shared, single room quarters that they must recreate within it personal, intimate spaces of comfort. The film only partially alludes to surreal themes from Cocteau’s Orphic Trilogy, but still deals with male/female muses and artistic temperaments even when these folks aren’t doing anything particularly creative other than their interior décor, unless one construes their pranks and petty crimes as part...

The Grand Duchesses Nikolaevna Romanova of Russia ~ 1903 From left to right~ Grand Duchess Olga~Olga had chestnut-blonde hair, bright blue eyes, a broad face, and an upturned nose. Grand Duchess Tatiana~Tatiana was a famous beauty. She was tall, slender, and elegant. She had dark auburn hair and grey eyes. Grand Duchess Maria~Maria was also a noted beauty. She had light brown hair and large blue eyes. Grand Duchess Anastasia~Anastasia was short and inclined to be a little chubby. Vivacious and energetic, she had blonde hair and mischevious blue eyes. . https://ko-fi.com/thetudorintruders

Creativiteit Lief, Creatief Goddelijk Lichtwezen, Als Creativiteit in je gaat groeien, voel jij je letterlijk “bezeten” door Scheppingsdrang. Dat is de Alchemie van het Goddelijke Licht van Creativiteit dat op jou neerdaalt. Als Creativiteit bezit van je neemt, gaat alles in je Stromen. De echte Creativiteit is van het Hart en hoort bij je Essentie. Het maakt niet uit, welke Creatieve bezigheid jou overspoeld, maar soms is het nodig dat het een vorm gaat aannemen. En dat is de Scheppingsdrang, waar vaak over gesproken wordt door bv dichters of musici of schilders. Maar het is ook in jou en al je Deeltjes. Er word alleen aan meegegeven, dat de drang om jouw Creativiteit te uiten, zo groot is, dat het helemaal door je Leven trekt. En dat is het. Dat het bezit van je neemt en als je daar dan gehoor aan geeft, dan wordt het als een Meditatie. Waarin de Scheppingsdrang zich ook uit is niet van belang. Als het bv de was strijken is, omdat je dat een enorme Vreugde geeft, sta je niet zo maar ...

Laura  (1944) A detective becomes obsessed with Laura’s portrait after she is violently murdered (via shotgun to the face!) inside her apartment. A limited number of suspects, and an even more limited number of motives make the mystery kinda irrelevant, even after a mid-movie surprise reveal: is the murderer her gigolo-like fiancée? Her aunt? A gossip column writer protegee/would-be-lover, except that he’s coded as gay, or at the very least as impotent? A servant? The attractive model her fiancée had been going out with? Aside from the exploitative pseudo-necrophiliac aspects, (which might easily be construed as commentary on undeniable perverse before-one’s-time movie fandom, and which…  aren’t we all there already  even when our own objects of obsession might not even be dead?) more important to the enjoyment of the film are the colorful, eccentric weirdo murder suspects and the post-mortem infatuated detective with his pre- Columbo  genius and silly quirks, (he li...

The story goes that nine-year-old schoolboy Francis Seldon made a pun about Louis XIV’s baldness during a royal visit to a school in Clermont. Louis had the boy thrown into the Bastille, where he remained in solitary confinement for 69 years. But the story is a lot less sensational than that. In 1674, at the time of the king’s visit, Francis Seldon was the 16-year-old son of a rich Irish family who had sent him to France to get a first-class education. His crime was putting up a poster mocking his Jesuit teacher’s habit of holding the king above God. For this, Seldon was imprisoned, and his parents were informed that the boy had disappeared. They died still believing this, at which point Seldon inherited the family fortune. But Seldon wasn’t released for 31 years, and only then because a Jesuit priest petitioned on his behalf in return for 98 percent of his assets. Seldon returned to Ireland, physically broken but a wealthy man, at least until he honoured his contract with the Jesuits....

Help often comes unexpected. Sometimes the one is is really helping you, is the one you never expected it from. Treasure those people, because at the end people's actions are louder then their words. Hulp komt vaak onverwacht. Soms helpt degene die je echt helpt, degene van wie je het nooit had verwacht. Koester die mensen, want uiteindelijk zijn de daden van mensen luider dan hun woorden.

  The Song of Bernadette  (1943) Starting one’s film with a disclaimer is nothing but a gimmick, whether it be Jean Cocteau ( La Belle et la Bête ) or William Castle ( 13 Ghosts ), and  Song of Bernadette , a film which attempts to have it both ways, that is, to appeal both to believers and to skeptics, is no different. In this presentation of historical events, but whose details might  not  be adhering even to  valid  historical records (the storytelling relies too much sensationalistic headlines - yeah,  those  can be trusted - and people about town gossiping with each other,) the movie tells the story of a young French girl who had visions (shared by no one else present) of a mysterious, ghostly lady, who for the most part went unidentified till a critical point, which could easily simply be construed as simple film fantasy except for the fact that it quickly became a matter of local faith, whether fully embraced by the larger Catholic Chu...

André Gide won in 1947 de Nobelprijs voor de Literatuur. Zijn werk leidde en inspireerde veel van zijn tijdgenoten, zoals Albert Camus en Jean-Paul Sartre. André Gide heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op cultuur en literatuur. “Als je je niet zo vaak gelukkig voelt, is het omdat het zich op andere manieren manifesteert dan dat je verwacht.” Het benadrukt het contrast tussen het idee van geluk en geluk als concrete realiteit. Mensen hebben de neiging om te geloven dat geluk ligt in de dingen die ze niet hebben of de doelen die ze niet hebben bereikt. In plaats daarvan moeten we echter het geluk van elk moment herkennen.

`Hulp in de thuissituatie` Het wordt tijd dat je wat hulp krijgt in je thuissituatie. Zie het als een waardevolle investering, die zich ruim uitbetaalt in de vorm van meer tijd, energie en vitaliteit. Ook de meest handige mensen hebben hulp nodig, en hulp aannemen is feitelijk een teken van sterk zijn. Neem eens even rustig de tijd om je voor te stellen hoe je leven er uit zou zien als je eens echt een goede hulp zou hebben in je huis of je thuissituatie. Je onbewuste zal je onmiddellijk vertellen wat je wel en wat je niet zou willen. Misschien is het simpelweg het inhuren van een huishoudelijke hulp voor het zwaardere werk. Of misschien gaat het om tips over thuiszorgwerkers, over je werk aan huis, over huisregels, of over iets in de familie. Welke vorm van hulp je ook nodig hebt, je verdient het.

Einsam am Heiligen Abend Jedesmal wenn Weihnachten kommt, muss ich an Herrn Sörensen denken. Er war der erste Mensch in meinem Leben, der ein einsames Weihnachtsfest feierte, und das habe ich nie vergessen können. Herr Sörensen war mein Lehrer in der ersten Klasse. Er war gut. Im Winter bröselte er sein ganzes Frühstücksbrot für die hungrigen Spatzen vor dem Fenster zusammen. Und wenn im Sommer die Schwalben ihre Nester unter den Dachvorsprung klebten, zeigte er uns die Vögel, wie sie mit hellen Schreien hin und her flogen. Aber seine Augen blieben immer betrübt. Im Städtchen sagten sie, Herr Sörensen sei ein wohlhabender Mann. "Nicht wahr, Herr Sörensen hat Geld?" fragte ich einmal meine Mutter. "Ja, man sagt's." "Ja ... ich hab' ihn einmal weinen sehen, in der Pause, als ich mein Butterbrot holen wollte ..." "Herr Sörensen ist vielleicht so betrübt, weil er so allein ist", sagte meine Mutter. "Hat er denn keine Geschwister?" f...

  The Ox-Bow Incident   (1943) A couple of out-of-towners drop by looking for a female but find she’s already left town. When the news of a murder is heard, a posse begins to form and the two are hesitant not to participate as they are already being looked at suspiciously by the locals. There is additional hesitation by  some  of the locals, the sheriff is unavailable, and the deputy does not have a trustworthy reputation. Despite all efforts to stop it, the posse is illegally deputized and takes off, sweeping along a few of the unwilling participants. Catching up with a trio of suspects it becomes immediately apparent these might not be the men they are looking for, but bloodlust is already awakened in some of the men… Make that a majority of them. Doing genealogical research, I learned that an ancestor was involved in a lynching (‘the Juan Flores uprising’) and so watching this movie even felt a bit like family history. While this film is based on a true story, I d...