En als je onderweg ben

 „En als je onderweg bent,

je komt een obstakel tegen
en voel me ontmoedigd,
je zegt niet
„Dit is het, de reis is voorbij,
het is niet mogelijk
voor mij om nog verder te gaan.”

In plaats daarvan houd je je ogen gericht op
de bestemming,
en staar het obstakel recht in het gezicht
en vraag het
„Wat ben jij hier
om het me te laten zien of om me iets te leren?”
en bedank haar dan voor zijn lessen en wijsheid,
voor in de hindernis
ligt de weg vooruit.

Voor een obstakel
is geen einde:
het geeft alleen aan dat
wat je probeert te bereiken
zal niet tot stand komen
op het exacte tijdstip,
op de exacte plaats,
of op de exacte manier
die je eerder voor ogen had,

en dus kan het behandeld worden
niet als een belemmering,
maar een onvermijdelijk deel van je pad
dat je voorbestemd was om te navigeren
en overwinnen.

Dus als je een obstakel tegenkomt,
wanhoop niet,
want de droom is niet verloren:
het is nooit verloren,
zolang je leeft,
want er is altijd een weg vooruit
en je wordt alleen maar omgeleid.

Vergeet niet, mijn liefste,
dat elke held
van hun eigen verhaal
moet het hoofd bieden aan obstakels en uitdagingen,
want dit is hoe
ze vinden hun innerlijke kracht,
en hoewel het pad misschien moeilijk is
je bent voorbestemd om het einde te bereiken.”

Woorden van Tahlia Hunter

Kunstwerk van Catrin Welz-Stein